NIKOS NIKOLAIDES MECHTHILD STARK    MANOS AVARAKIS RECORDERS,- STAVROS KATIRTZOGLOU THEORBE, – – HELGA GIANNOULAS  VIOLA DA GAMBA

	j

Η ενόργανη μουσική τον 17ο και 18ο αιώνα

 Την εποχή 1600-1750, γνωστή στην ιστορία της ευρωπαϊκής μουσικής σαν περίοδο baroque, αναπτύχθηκαν νέες φόρμες ενόργανης μουσικής, όπως η σονάτα, η σουίτα, η τρίο-σονάτα, το κοντσέρτο.

 Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής Βaroque αποτελεί η στενή σχέση μεταξύ μελωδίας και συνοδείας.

 Εδώ οι μελωδικές γραμμές , που εξελίσσονται από ένα ή περισσότερα υψίφωνα όργανα, παρακολουθούνται συνεχώς από μια βαθιά μελωδική γραμμή ,που υποστηρίζει παράλληλα το αρμονικό πλαίσιο της σύνθεσης: το συνεχές βάσιμο (basso continuo).

 Το basso continuo αποδιδόταν από ένα βαθύφωνο όργανο , συνήθως viola da gamba, μαζί με ένα πολυφωνικό όργανο, πληκτροφόρο ή έγχορδο, όπως το τσέμπαλο και η θεόρβη.

Τα μουσικά όργανα

 Η οικογένεια του φλάουτου με ράμφος

 Περιλαμβάνει μια σειρά ξύλινων πνευστών διαφορετικών μεγεθών και τονικοτήτων, ήταν πολύ διαδεδομένη κατά την περίοδο μπαρόκ στην Ευρώπη.

 Η ιδιαιτερότητα του ηχοχρώματος και ο βαθμός τελειοποίησης αυτού του τόσο απλού στην εμφάνιση πνευστού, το κατέστησαν πολύ δημοφιλές μεταξύ των συνθετών της εποχής, που έγραψαν αξιόλογες μουσικές σελίδες γι' αυτό.

 Παράλληλα με τις πολυάριθμες συνθέσεις που γράφτηκαν για φλάουτο με ράμφος, αναπτύχθηκε η τάση να μεταγράφονται, για το όργανο αυτό, δημοφιλή έργα διάσημων συνθετών, όπως μαρτυρούν εκδόσεις της εποχής, που βρίσκονται σήμερα σε διάφορα ευρωπαϊκά μουσεία.

 Η θεόρβη

 Είναι η εξέλιξη του αναγεννησιακού λαούτου. Προέρχεται από την Ιταλία και διαδόθηκε στην Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία.

 Μαζί με το τσέμπαλο ήταν από τα συνηθέστερα όργανα πλαισίωσης του basso continuo. Καθιερώθηκε κατά τον 17ο αιώνα ως όργανο συνοδείας και αργότερα φημισμένοι βιρτουόζοι ,όπως ο Robert de Visee (1650-1720) και ο S.L.Weiss (1656-1728) , δημιούργησαν ένα αξιόλογο ρεπερτόριο για σόλο θεόρβη.

 Η βιόλα ντα γκάμπα

 Είναι το πιο βαθύφωνο από τα έγχορδα όργανα με δοξάρι της εποχής. Εμφανίστηκε κατά την Αναγέννηση και τον 17ο αιώνα ήταν το κατ' εξοχή όργανο απόδοσης του basso continuo στη μουσική δωματίου εκείνης της περιόδου.

 Δεξιοτέχνες όπως ο M.Marais (1656-1728), o de Sainte Colombe και άλλοι , έγραψαν αξιόλογες συνθέσεις γι' αυτήν.